Ali Yalçın, kendini, felçli ve engelli olduğu için yürüyemeyen hayvanlara yürüteç yapmaya, neredeyse adamış bir genç adam.
Sakarya’da yaşıyor. Asıl mesleği çilingirlik. Geçimini bu meslekten sağlıyor. Yanı sıra, gecesini gündüzüne katıp, kendisine gelen yürüteç taleplerini karşılamaya çalışıyor.
Bir mecrada, küçük bir çocuğun yaptığı bir aleti görünce kendisi de denemek istemiş. O kadar ki; sık sık rüyalarında yürüteç yaptığını ve hayvanların bu sayede mutlu olup, koşup oynadığını görür olmuş.
Kendisi de karar vermiş yapmaya. İlk olarak yapıp yolladığı yürüteç ne yazık ki başarısız olmuş. “Ama bu sayede neleri yanlış yaptığımı çok iyi gözlemledim ve üzerinde daha çok çalışıp yeniden yolladığım bu sefer işe yaradı” diyor.
Daha sonra Mucizeler Atölyesi simli sosyal medya hesaplarındanından, “Felçli, yürüyemeyen, sakatlanmış canlar için, maddi durumu olmayan herkese maliyetini ya kendi cebimden karşılayarak veya yardımsever insanlar aracılığı ile maddi destek bulup yürüteç yapıp yolluyorum” şeklinde yaptığı duyurulara gelen talepleri karşılamaya başlamış.
O kadar çok talep olmuş ki, zaman zaman sabahlara kadar çalışmak zorunda kaldığı olmuş.
Sosyal medya hesaplarından Ali Yalçın’a ulaşan hayvan sahipleri, bakımını üstlendikleri felçli hayvanların fotoğraf ve videolarını gönderiyorlar. Veterinerlerinden de yürütecin faydalı olup olmayacağına dair görüşlerini aldıktan sonra kesin kararlarını verip sipariş ediyorlar. Yürütecin yapılıp gönderilmesinden sonra yine irtibatta kalıp kullanırken videolar çekip kendisi ile paylaşmalarını istiyor Ali Yalçın. Bu sayede hem hatalı kullanım durumunda, hayvan sahiplerini yönlendirebiliyor hem de bu videoları Mucizeler Atölyesi hesabında paylaşıp, iyilik hareketinin duyurulmasını sağlıyor.
“Birçok hayvan severden, yürüteci kullanmaya başladıktan sonra hayvanlarının kaslarının güçlendiğine ve yardım olmadan da yürümeye başladıklarına dair geri dönüşler alıyorum. Bunun beni nasıl mutlu ettiğini anlatmaya kelimeler yetmez.” diyor gururla karışık mutlulukla.
Şimdiye kadar aldığı sipariş sayısını hatırlamıyor bile. Hafif malzemeler kullanması nedeniyle çok kullanışlı aletler olduğunu söylüyor. Hatta bazı hayvan severlerin, daha önce başka yerlere yaptırdıkları pahalı yürüteçleri hayvanların kullanamaması nedeniyle önce kuşkuyla yaklaştıklarını ama kendisinin yaptıklarını kullanmaya başladıktan sonra memnuniyetlerini defalarca ifade ettiklerini söylüyor.
“Türkiye’de yürüteç yapabilen çok az insan var bu yüzden bu işin diğer el sanatları gibi ustadan çırağa aktarılamayacağının farkındayım. Bu yüzden sürekli kendimi geliştirmeye çalışıyorum.” diyor ve ekliyor “Şu an sponsorum olmadığı için, bedelini karşılayabilecek kişilerden, malzeme maliyetini talep ederek, karşılama imkanı olmayan kişiler için ise, ya kendi cebimden karşılayarak ya da hayvan severlerin katkılarıyla yapıyorum. Bir sponsor bulabilirsem, hem teknik olarak imkanlarımı daha fazla geliştirebileceğim için daha kullanışlı yürüteçler yapabileceğim, hem de maddi olarak daha rahat hareket edebileceğim.”
Hikayenin asıl kahramanlarının, felçli hayvanlara evlatları gibi bakan yürekli insanlar olduğunu altını çizerek belirtiyor.
“Daha profesyonel işler yapacak kapasiteye ve yeteneğe sahip olduğumu düşünüyorum ancak şuan için yeterli teknolojik araç gereçlerim yok. Desteklerinizi bekliyorum. İyilik galip gelecek.” diyerek bitiriyor sözlerini.
Ali Yalçın’ın sponsor arayışını duyurmak da bize düşüyor.
“İyilik galip gelecek” öngörüsünü tekrarlıyor ve bir başka iyilik hikayesinde buluşmak üzere hoşça kalın diyoruz….