Merhaba sevgili NYXmag okuyucuları, benim adım Minnoş ve size bugün benim sokaktan sahiplenilme hikayemi anlatacağım. Umarım kısa bir süre için de olsa sizleri eğlendirebilir ve belki de biraz düşündürebilirim.
Benim hikayem, bir sokak kedisi olarak başladı. Annem ve kardeşlerimle birlikte, büyük bir kentin sokaklarında yaşam mücadelesi veriyorduk. Günlerimizi açlıkla, kavgalarla ve soğukla savaşarak geçiriyorduk. İnsanlardan çok korkuyordum çünkü hızlı adımlarla geçip giderken bile bize zarar verebileceklerini düşünüyordum.
Bir gün, benim şansım döndü ve hayatım tamamen değişti. Bir kadın, sokağımıza gelip bana ve kardeşlerime yiyecek getirdi. Yanında bir de taşıdığı büyük kutu vardı. Sevimli görünüyordu ve ona doğru yaklaşmaya cesaret ettim.
Kadın, bize yavaşça yaklaştı ve beni sevdi. O an nefis bir şeyin karın boşluğumu doldurmasını umdum, ancak beklediğimden daha fazlasını aldım – yavaş yavaş güven ve sevgi. Kadın, bana o anda ismimin Minnoş olduğunu söyledi ve beni kucaklayarak kutusuna yerleştirdi.
Birçok farklı kokunun ve sesin olduğu yeni bir yere getirildim. Bunun bir ev olduğunu sonradan öğrendim. İlk başta korkmuştum, çünkü dışarıda özgür bir şekilde yaşama alışmıştım. Ancak, sıcak bir yuvanın gerçekten ne kadar harika olduğunu keşfettim ve hızla alışmaya başladım.
Karıncaların, sineklerin ve diğer sokak kedilerinin olmadığı bir yerde yaşamak inanılmazdı. Zamanla, tüylerim daha parlak ve sağlıklı hale geldi. Her gün, karnımı doyuracak kadar mama ve lezzetli ödüller alıyordum. Ayrıca, bu evdeki insanlar bana büyük bir sevgi ve ilgi gösteriyorlardı. Onlara gözlerimle hitap etmeye başladım ve kendi dilimde duygu ve düşüncelerimi ifade etmeye çalıştım. Bir zamanlar yalnızca hayatta kalmaya çalışan bir sokak kedisiyken, şimdi sevgi dolu bir evin içinde huzurlu bir şekilde yaşıyordum.
Siz insanlar bizi anlamayabilirsiniz, ancak benim türüm de hisseder ve düşünebilir. Evdeki yaşamım boyunca o kadar çok şey öğrendim ki! Sıcaklığın, sevginin ve güvenin tadını çıkardım. İnsanların benimle oynayarak ve benimle konuşarak mutlu olduğunu gördüm. Bende onlara, sessizce yanlarında oturarak ve onları dinleyerek destek olmaya çalıştım.
Şu an gerçekten çok mutluyum ve geçmişimi düşünmek bile istemiyorum. Sokaktan sahiplenilmek ne demek tam olarak anladım, çünkü gerçek bir yuva ve aileye sahip olmanın değerini yaşayarak öğrendim.
Belki başka sokak kedileri de benim gibi şanslı olabilir, bu yüzden siz sevgili okuyucularımdan bir ricam var: Lütfen sokak hayvanlarına yardım edin, onlara sevgi ve güven verin. Belki de yeni bir yuva bulma umuduyla orada bekleyen birçok Minnoş vardır.
Hikayemi paylaşarak benimle ilgilendiğiniz için teşekkür ederim. Umarım sizi biraz da olsa gülümsetebilmişimdir. İyi kalın ve sokak hayvanlarına her zaman bir umut ışığı olmaya devam edin.