Page 223 - NYXmag_SAYI_005

Kalemler ve Silgiler

oturup kuyruk sallıyor ve gözlerindeki sevgiyle gibi davranıyorlardı. Çocuklardan biri, o anı kendisi
Neşet'ten komut bekliyordu. Kurdo'nun yokluğunda canlandırıp tekrar tekrar anlatıyordu. Neşet de her
oyun oynamak için bile arkadaşlarının yanına anlatıldığında, aynı gururla dinliyordu; Kurdo'nun
gitmeyen Neşet, kaç gündür hava kararana kadar kuduz köpeği nasıl altettiğini... Ama aklı Hasan'daydı
onlarla oynuyor ve Kurdo'yu da oyunlarına katıyordu. da... Hatırlayınca tekrar kalkıp Hasanların evine
Kurdo, diğer köpeklerden daha atik, çevik ve oldukça doğru gitti. Hasan'ı da tedbir olsun diye hastaneye
sevimliydi. Arkadaşları da Kurdo' yu çok seviyorlardı. götürmüşlerdi.

Köyde o gün tuhaf bir sessizlik vardı. İnsanlar tedirgin; Neşet eve doğru giderken Kurdo'nun sesini duydu.
endişeli yüzleriyle gündelik işlerini yapıyorlardı. Koşup evin önüne geldiğinde abisinin elinde eldiven;
Sokakta çocuklar da yoktu. Neşet geç uyanmış ve iple, Kurdo’yu ağaca bağladığını gördü. Koşup
Kurdo' yu da halen görememişti. Annesi, erkenden Kurdo'ya sarılmak istedi... Abisi Neşet'i kolundan
uyanıp yakın bir mesafede olan bahçelerine bostan tutup, engelledi... Neşet, heyecanlı ve sevinçli bir
sulamaya gitmiş ve o gelmediği için de evden şekilde Kurdo'nun yaptıklarını abisine anlatmaya
uzaklaşamamıştı. Uzun bir bekleyişten sonra başladı. Abisi "Sakın yaklaşma Kurdo'ya" dedi.
annesinin sesini duyar gibi oldu. Evden çıkıp annesinin
yanına gitmek istedi. Yan komşunun evinin avlu Akşam evde derin bir sessizlik vardı... Hasan'ın annesi
kapısında; annesinin, komşuyla konuşurken ağlamaklı ölmüştü... Neşet, ne zaman annesine baksa, annesinin
sesini duyduğunda o yöne doğru koşmaya başladı. gözü yaşlıydı. Dışarda Kurdo’nun havlama sesini
Annesi Neşet'i görünce sıkıca tuttu ve kendisine duydukça yanına gitmek istiyor ama gidilmemesi
doğru çekti. Komşu kadın: "Köpeği öldürmüşler, istendiğinden sessizce buna uymak zorunda kalıyordu.
endişelenme" dedi. Annesinin eli gevşedi ve Neşet Daha derin bir sessizlik vardı artık evde. Kimsenin
biraz uzaklaşıp çevresine bakındı. Kurdo yoktu... ağzını bıçak açmıyordu.
Annesiyle komşu kadının yanına diğer komşular
yaklaştı. Yan komşu kadın, bu sefer sesini biraz Sabah erkenden uyandı Neşet. Uzaktan önüne
daha yükseltip ağlamaklı onlara anlatmaya başladı: atılan ekmeği Kurdo yerken, kendisine bakıyordu.
"Rukiye, çocukları alıp bahçeye bostan sulamaya İpi çözmesini ve beraber dağ bayır gezmek istediğini
gitmiş. Çocuklar oyun oynarken o da domatesleri biliyordu.
suluyormuş. O esnada bir köpek onlara doğru gelmiş.
Hiç tanımadığı o köpeğin salyaları varmış. Köpek Köyün cami hoparlörlerinden muhtarın sesi duyuldu:
Rukiye'ye deli gibi saldırmış. Çocukları kurtarmış
ama kendisinin durumu çok..." Sözcükleri boğazında "Dikkat!.. Dikkat!.. Köye kuduz köpeği gelmiş ve köy
düğümlenen komşu kadın, sözünü zorlukla devam köpekleriyle temas etmiştir. Bütün köy köpeklerinin
ettirdi: "Rukiye'yi hastaneye götürmüşler..." Neşet, meydana getirilmesi gerekmektedir... Neşet'in kalbi
bunları duyunca "Hasan!.., Hasan!.. " diye bağırarak hızla çarpmaya başladı. Abisine baktı; ama abisi
Hasanların evine doğru koşmaya başladı. "Hasan da Neşet'e bakmadan Kurdo'ya doğru gitti. Kalabalık
annesiyle bahçeye gitmiştir. Köpek Hasan'a saldırmış toplanmıştı… Kurdo, bağlandığı ipten tutulup köy
mıdır? Annesi hastanedeyse o nerde acaba?.." Bir meydanına doğru götürülürken, dönüp Neşet'e
yandan koşarken bir yandan da bu düşüncelerle baktı. Havladı... Neşet'in gözlerinden yaş süzüldü… O
gözleri onu arıyordu. O esnada arkadaşları da sırada elini küçük bir elin tuttuğunu hissetti. Dönüp
kendisine seslendi. Sesin olduğu yere dönünce baktığında Hasan'ın her zamanki güleç yüzüyle
şaşkın ve telaşlı bir grup çocuğun kendisine doğru kendisine baktığını gördü. Dün akşam annesinin
koşarak geldiğini gördü. Telaşla anlatmaya başladılar. sözleri Neşet'in kulaklarında yankılandı. "Rukiye'nin
"Kuduz köpek gelmiş köye. Kurdo o köpeği öldürmüş. çocukları daha çok küçükler. Bu yaşta anasız kaldılar.
Diğer köpekler ondan kaçmasına rağmen, o hiç Kim bakacak, kim analık yapacak onlara ..."
korkmadan o köpeğe saldırmış ve öldürmüş." Neşet,
köpeğinin yaşıyor olmasının sevinciyle rahatlayıp, Neşet, gözyaşlarını sildi ve Hasan'ın elini sıkıca tuttu:
hep cesaretiyle övündüğü Kurdo'yla bir daha
gururlandı. Arkadaşları o anda, ona bir kahraman "Ben ağlamadım ki, sadece gözümden yaş aktı ..."

NYX
223