Page 331 - NYXmag_SAYI_008

Düş Kapanı

Portreler, objeler, manzaralar... Bir, kuşun kanadı olup havalanmakta,

“Bunlar ne kadar güzel” dedim. O da bana “Ben Bir, kedinin gizlerini öğrenmekte.
çocukken bizim köyde bir kağıt bir kalem buldum mu
bir şeyler bulur onlara bakarak çizmeye çalışırdım. Portakal çiçeğini kopartmadan koklamakta,
Bahçedeki odunları üst üste koyar resmini yapaya
çalışırdım. Etraftakiler bana gülerdi.” demişti. Taze bir bardak çayda saklı.

Hiç okula gitmemiş, resim yapmakla ilgili hiçbir kursa, Yaşamın mucizevi ayrıntıları.
eğitime katılmamış o kadının resimlerini herkes
görsün isterdim … Gerçi tarihteki en eski ressamlar da Aşk korur bir tek masumiyetini,
kimden almıştı ki bilgileri. Bir bakıyorsun arkadaşının
tiyatroya yeteneği olduğunu o ancak kaynanasının Sevgiyle yol alırsın engin denizlere…
taklidini yaparken anlayabiliyorsun. Kendi bile
farkında değil. Bir tek böyle tamam olur, bir olursun evrenle…

Demek istediğim şu; önce yetenek sonrada eğitim. Bilip de unutturulanı anca böyle anımsatırsın
Eğitim olmadan da olmaz fakat yetenek yoksa Oxford zihinlere.
bitirse nafile.
Nerede ve kim olursan ol,
Ne kazanabilir ya da en çok ne kaybedebilir ki insan
hayatta … Bu dünyanın dışındaki seni bul …

Aynı griye bakan farklı kışlarımız var artık…

Hayata geçiremediğimiz, içsel yolculuğumuzu Yorgun, yılgın, bitap, biçare olabilirsin.
tamamlayamadığımız bir döngü.
Unutma hazineler viranelerde olur.
Belki de her şey en başından belli. Bilemiyorum…
Benim işim de gücüm de bu;
Ya da işte daha önce de söylediğim gibi var olmanın
dayanılmaz hafifliği… Madde ağır, manaya aşinayım

Zaaflarımız, zayıflıklarımız, seçimlerimiz ... Son olarak aborijinlerin çok sevdiğim bir atasözünü
paylaşmak isterim; yanılmıyorsam şöyle idi:
Aslında geç de olsa anlıyorsun. Bütün bu olan bitenin
dışında bunca etiket sırtında… BEN BURAYA SEVMEYE, GÖRMEYE, ÖĞRENMEYE
GELDİM... BİR GÜN EVİME GERİ DÖNECEĞİM.

Ondan bundan yana. Şenay ben.

Oralı buralı olmaktan.

Ve bunca dünyalık, hırs içinde tek gerçek; bu bir
yolculuk.

İnsanın kendisine, kendi özüne yolculuk.

NYX
331