Page 194 - NYXmag_SAYI_007
P. 194

O bir küçük hanfendi







            Çok kalabalık bir sitenin bahçesinde yaşıyordum     Havalar soğudu sonra. Elif Teyze’nin korktuğu
            kardeşlerimle beraber. Çok kardeşim vardı. Öz       kış geldi. Sabah olunca insanlar büyük binaların
            kardeşler, süt kardeşler…. Birkaç anne kedi ve birçok   kapılarından girip gözden kayboluyor, akşam olunca
            bebek kedi. Siz hayal edin curcunayı.               tekrar çıkıp koşa koşa uzaklaşıyorlardı. Kısa süre
                                                                gözlemleyince her gün aynı şeyin tekrarlandığını fark
            Bizimle ilgilenen Elif Teyze bir telaşla “Kış geliyor,   ettim. İşyeriymiş burası. Ne demekse…
            bunlara sığınacakları yerler yapmalıyım” diye
            telaşlanıyordu. Bina diplerine, korunaklı yerlere   Her neyse, bir gün hep gördüğüm bir insanı gözüme
            kutular yerleştiriyor, içlerine minderler veya yumuşak   kestirip, onunla birlikte binanın kapısından girdim,
            bezler koyuyordu. Önüne de su ve mama kabı. Daha    içerde bir yere saklandım. Oh ne güzel soğuktan
            küçüktüm, hiç kış görmemiştim. Kötü bir şey olmalıydı.   korunmuştum. Keyfimce uyudum, yalandım, hayal
            Bu kadar telaş edildiğine göre…                     kurdum gün boyunca. Akşam olup karnım acıkınca
                                                                kapıya gittim. Ama kapalıydı. Var gücümle bağırdım.
            Ben diğer kardeşlerim gibi oyuncu değildim. Daha    Elif Teyze beni duyup karnımı doyursun istedim. Ama
            çok, kocaman bahçenin kuytu köşelerine çekiliyordum   duyan olmadı. Sesimi yükselttim, daha çok bağırdım.
            yemek zamanına kadar. Elif Teyze “Çok maceracı bu,   Yok, kimse yoktu. Gelen giden olmadı. Çok mu
            çok geziyor” diyordu. Hiç de öyle değildi oysa. Ben   uyumuştum acaba? Bütün insanlar çıkıp gitmiş miydi?
            kalabalık sevmiyordum. Genelde yalnız kalabileceğim   Offf, karnım acıkmıştı. Maalesef bütün gece kaldım
            yerleri seçiyordum. Karnım doyunca, ya bir kenara   orda. Sabah olunca kapıyı açan ilk insanın ayaklarının
            kıvrılıp uyuyordum ya da saatlerce yalanıp, patilerimi   arasından dışarı kaçıverdim. Hemen “Mama, mama”
            ve tüylerimi temizliyordum. Güzel kızlar bakımlı    diye ağlayarak Elif Teyze’yi buldum. Merak etmiş beni.
            olmalı ne de olsa. Elif Teyze “Bir başka temiz bu yosma   Kayboldum sanmış. Ondan sonra bir daha binalara
            “diyordu benim için. Yosma siyah yavru kedi demek   girmedim sandınız değil mi? Hiç olur mu? Girdim tabii
            olmalıydı.                                          ki. Ama akıllanmıştım artık, akşam olmadan hemen
                                                                kapının yanında alıyordum soluğu. Çıkan insanlarla


                                                            NYX
                                                           194
   189   190   191   192   193   194   195   196   197   198   199