Page 227 - NYXmag_SAYI_008

Sanatın Gözü

AYDAN MURTEZAOĞLU,
Aile Salonu Üst Kattadır
Eserlerinde Türkiye’deki sosyo politik dönüşümlere ve
bu dönüşümlerin toplumsal etkilerine yer veren Aydan RAMAZAN CAN, Yüklük Serisi
Murtezaoğlu, Aile Salonu Üst Kattadır’da esnaf lokantalarında, Yörük bir aileden gelen Ramazan
özellikle yalnız ya da çocuklu kadınlara ve ailelere tahsis edilen Can, eserlerinde kendi kimliğinden
korunaklı alanlar olarak işaretlenen aile salonuna “aşağıdan” yola çıkarak yer değiştirme ve
bir bakış sunuyor. Yalnız erkeklerin sorun teşkil edebileceği göç konularına değiniyor. Can’ın
önyargısıyla bu masalara oturtulan kadınların, çocukların ve çalışmalarında kilim, dokuma, çadır gibi
ailelerin kim olduğu gözükmez. Aile olmayan “alt kattakiler”le materyaller Anadolu topraklarındaki
aralarındaki bu mesafe, Türkiye’nin sosyokültürel yapısı kadim şaman geleneğini, beton
içerisinde kutsallaştırılan ve içinde sadece toplumun kabullendiği ise modernleşme ve bu kavramla
tanımı barındırabilen aile kavramına bir gönderme niteliğindedir. gelen yıkımı temsil ediyor. Beton
Namus kaygısı sonucunda ortaya çıkan bu “özel ilgi”, güçlenen ile dokumanın karşı karşıya geldiği
kurbanlaştırma sonucunda şiddetin üretilmesine ve devamlılığına alanlar göç ve yerleştirme politikalarını
da yol açar. Sandalyesinden aşağı, izleyiciye doğru bakan küçük düşündürüyor. Yerlileştirme’de halı
erkek çocuk, yaşamının ilk evresini bir kurban rolünde geçirirken, var olmaya devam etmeyi başarmış,
yetişkinliğinde benzer bir tehdit oluşturma potansiyelini ancak süreçte birincil özelliklerinden
taşır. İzleyiciyle göz teması kuran figür, aile-toplum yapısında taşınabilirliği kaybetmiştir.
süregelen bir döngüyü temsil eder. Yukarısı ve aşağısı arasında
kurulan bu geçici köprü, kolektif olarak yücelttiğimiz kavramları
ve içselleştirdiğimiz ayrımları fark edebilmemize olanak tanıyor.

MANOLYA ÇELİKLER, Ah
Manolya Çelikler’in eserleri,
kadınlardan eş zamanlı olarak
beklenen eşit haklara sahip olmadan
yaşama ve tüm koşullarda sınırsız
şefkat gösterme halini sorguluyor.
Renkli çiçek motifleriyle süslenmiş bir
kapı levhası, iç mekâna bir ev kadını
olarak hapsedilmiş geleneksel ideal
kadın imajını anımsatıyor. Sanatçının
içerisinde pişmanlık, özlem, hayal
kırıklığı gibi birçok anlam barındıran
“Ah” kelimesine yer verdiği işi, kadın
imgesini itaatkar, hamarat ve sessiz gibi
kalıplarla ele almakta ısrarcı mevcut
düzene karşı bir isyan niteliği taşıyor.

NYX
227