Page 185 - NYXmag_SAYI_012

Kedice

-Ay hepsi çok güzel. Ben sarı olanı istiyorum. Bal gibi… oynuyorduk. Bizi Bal ve Kaymak diye çağırmalarına da
-O zaman ben de beyazı alayım. Kaymak gibi… alıştık. Artık benim Bal kardeşim, onun da Kaymak
-Harika Bal-Kaymak kardeşler. kardeşi vardı.

Evet, tam da böyle bir konuşmaya şahit olduk. Ceren ve Eren evlendiler biliyor musunuz? Hem de
Daha ne olduğunu anlamadan ben Eren, sarı kardeşim nikahta şeker yerine kedi maması dağıttılar
de Ceren ile birlikte yuvalarımıza gitmek üzere yola davetlilere. Şöyle de bir not vardı mama paketlerinde:
çıktık. “Bizim birlikte olmamıza vesile olan minik dostlarımız
için bu mamaları aldık. Siz de sokakta gördüğünüz
Eren evde bana bir oda hazırlamıştı. Oyuncaklar, kedilere bu mamaları vererek bizim adımıza onlara
tırmalama tahtaları, daha nelerneler… Gündüzleri hep teşekkür edebilirsiniz.”
yalnız kalıyordum. Akşam olup Eren eve geldiğinde de Ya işte böyle…
kucağından inmiyordum. Kardeşlerimi çok özlemiştim.
En çok da sarı olanı. Ben hep ona sarılıp uyurdum. Hem yuva bulduk hem de yuva kurduk…
Bir akşam Eren’in konuştuğunu duydum. Bana mı bir
şey söylüyor diye suratına baktım. Ama yok bana Diğer iki kardeşimiz de yuva bulmuşlar. Ama ayrı ayrı…
demiyordu. Yani onlar yuva kurduramamışlar. Eh, herkes bizim
kadar becerikli değil tabi.
-Doktor Hanım, bu Kaymak çok durgun. Nesi var
acaba? Yarın bir gelsem size de baksanız olur mu? Ne demişler?
Sabah olunca beni taşıma çantasına koyduğu gibi Yuvayı yavru kedi yapar.
soluğu doktor ablanın yanında aldı Eren. İçeride
tanıdık bir koku vardı. “Sarı kardeşiiiiimmmm” diye Hoş işin buraya varacağı, daha bizi ilk gördüklerinde
bağırdım. Kardeşimin kokusunu tanımıştım. O da beni verdikleri isimlerden de belli değil miydi?
duyar duymaz “ Beyaz kardeşim, ah beyaz kardeşim. Bal – Kaymak
Seni çok özledim” dedi ağlamaklı bir sesle. Yan yana
kutuların içindeydik. Ellerimizi dışarı uzatarak Siz de evinizde sokaktaki kardeşlerimiz için yer açar
birbirimize dokunmaya çalıştık. mısınız? Belli mi olur belki sizin kısmetiniz de bir minik
kedi ile birlikte gelir.
Meğer kardeşimin aşı günü gelmiş, onun için
oradaymışlar. Doktor abla beni muayene etti. Aslında Satın almayın, sahiplenin olur mu?
ben anlatmaya çalıştım, hiçbir şeyim yok benim,
sadece canım çok sıkılıyor bir de sarı kardeşimi çok
özledim diye. Ama dinleyen kim?

O günden sonra Eren’i sık sık Ceren’le konuşurken
duyar oldum.
-Ceren Kaymak’la Bal birbirlerini görmeyeli çok oldu.
Onları bir araya getirelim mi bir gün?
-Ceren, Kaymak’a bir oyuncak aldım görsen çok güzel.
Yarın Bal’ı bize getirsene beraber oynasınlar?
-Ceren, bu Kaymak mutfak tezgahına çok çıkıyor. Bal
da öyle mi?
-Ceren, Bal’a bir oyuncak aldım. Görünce bayılacak.
-Ceren, galiba Kaymak seni özledi…

Çok geçmeden, Ceren ve sarı kardeşim bizim eve
taşındılar. Artık çok mutluydum. Sarı kardeşimle yine
bir araya gelmiştik. Sarmaş dolaş uyuyor, oyunlar

NYX
185