Nasıl bir duygudur? Ancak bunu yaşayan bilebilir. Evinizi açtığınız, ailenizden saydığınız, ruh birliği sağladığınız bir canınızı kaybettiğinizde, hayata nasıl bir duyguyla devam ediyorsunuz?

Onunla yollarınız kesişti diye, onun hayatına dokunabildiniz diye, yaşamını iyileştirebildiniz diye, güzel günler yaşadınız diye kendinizi teselli etmekten başka bir yol bulabiliyor musunuz?

Evcil hayvanını kaybetmek büyük bir travma aslında. Birçoğumuz bununla nasıl baş edeceğimizi bilemiyoruz. Bazılarımız suçluluk duygusuyla, bazılarımız özlemle yoluna devam etmeye çalışırken “Bir daha hiçbir hayvanı sahiplenmeyeceğim” diye karar alanlarımız da oluyor.
Bu travmayı atlatmak için ne yapmamız gerektiği konusunda Uzman Psikolog Sevda Soydan Arı ile konuştuk.

Kendimizi Derin Bir Yas ve Boşluğun İçerisinde Bulabiliriz
Yaşam alanımızın ve hayatımızın bir kısmını paylaştığımız bir canlıyla oluşan bağ çok derin ve ne yazık ki kaybı da çok yaralayıcı olabilir. Evcil hayvan kaybı çoğu zaman kişi için insan kaybıyla eş duygular yaratır. Kaybettiğimiz evcil dostumuzla beraber sadece onu değil, onunla aramızdaki bağı, paylaştığımız olumlu duyguları da kaybettiğimizi düşünürüz. Acı çok derin olduğunda onu kayıp ve boşluk duygusuyla hatırlar ve onu hatırlatacak şeylerden kaçınmak isteriz.

Yas Süreci Aslında Bir Geçiş Sürecidir
Yas süreci aslında küçük dostunuzun var olduğu ve olmadığı hayat arasındaki geçişin gerçekleştiği, zihninizin bu yeni durumu anlamlandırma ve bu duruma alışma süreci olarak kabul edilebilir. Bu süreçte inkar, öfke, suçluluk, depresyon ve kabul gibi yas süreçlerini deneyimleyebilirsiniz ve bu çok normaldir. Bu duyguların normal olduğunu fark edin, kabul edin ve kendinize bunu yaşamak için izin verin. Yaşadığınız güzel anların, aranızdaki bağın ve olumlu duyguların artık onu göremeseniz dahi kaybolmayacağını kendinize hatırlatın. Kaybettiğiniz evcil hayvanınız hakkında konuşabilmek ve paylaşabilmek duygularınızı kabullenmenize yardımcı olacaktır. Bu süreçte duygularınızı paylaşmaktan ve yakınlarınızdan destek istemekten çekinmeyin. İnsan kaybında sosyal destek çok büyük yer tutarken evcil hayvan kaybında malesef bunu görememekteyiz. Oysa yaşanan acı duygusu benzerdir. Bu da yasın uzun sürmesinde ve atlatılamamasında bir etken olabilmektedir. Evcil hayvanını kaybeden kişilere karşı duyarlı ve anlayışlı olunması, kaybın geçiştirilmemesi ve küçümsenmemesi çok önemlidir.

Yeniden Hayvan Sahiplenme Konusunda Duygu Karmaşası Yaşanabilir
Genelde evcil hayvanını kaybeden kişiler yeniden evcil hayvan sahiplenme konusunda kafa karışıklığı yaşamaktadır. Yeniden aynı acıyı yaşama kaygısı, yeni bir evcil hayvana alışamama ya da suçluluk gibi karmaşık duygular yaşanabilmektedir. Başka bir evcil hayvan sahiplenmek hem kişinin baş etme becerilerini arttıracak, hem de ihtiyacı olan bir canlıya yuva olacaktır. Yani hem sahiplendiğiniz yeni dostunuzun hem de sizin hayatınız yeniden değişecektir. Yeni bir dost sahiplenmek eski dostunuzu unutturmayacak fakat yeni bir bağ kurabilmenize olanak sağlayacaktır.
Küçük dostunuzun size kattıklarını, yaşadığınız mutlu anları düşündüğünüzde kaybına üzülmeniz çok normaldir bu süreçle başa çıkmanın yolu ona sizinle olduğu anlar için teşekkür etmek, ona iyi baktığınızı ve elinizden geleni yaptığınızı, ve tabi ki yaşam sürelerinin bizden kısa olduğu gerçeğini kendinize hatırlatmaktır.
Minik dostunuzla beraber bir kitabın sayfalarını çok güzel anılar ile doldurdunuz. Kitabın son sayfası kayıp ve üzüntü duygularını içeriyor, son sayfa açık şekilde kalbinizde duruyor, bittiğini kabullenmek zor…

Fakat bu kitap öyle güzel sayfalardan oluşuyor ki. O güzel sayfaları hatırlamak, şükretmek ve yeni bir sayfa ekleyemeyecek olmanın hüznünü ve gerçekliğini kabullenmek. İşte yas süreci. Artık kitabı kapatıp kitaplığınızın, kalbinizin en güzel yerine kaldırma vakti. Her istediğinizde yeniden açıp bakabileceğinizi bilerek…