Nazlıyım ben. Zaten adımdan belli. Bizim evde isimler hep karakterlere göre verilirmiş. O yüzden ilk zamanlarda bana hep başka başka isimlerle seslendiler. Ben de şaşırdım valla. Bir “Boncuk” oluyordum, bir “Minnoş” bazen de “ Ufaklık”. Sonunda karar vermişlerdi, “Safinaz” oldum. Daha doğrusu Safi-naz… Çok nazlıymışım. Naz yapmayayım da ne yapayım? Bebekken çok çektim. Çok yalnız kaldım. […]
Daha Fazla ...
