Page 164 - NYXmag_SAYI_001
P. 164
K endini sahilin biraz gerisindeki Artık fiziken ve zihnen kendine gelmişti biraz.
ağaçlardan birinin gölgesine atıp biraz
Nedenini ve nasılını düşünmeden durumu kabullenip,
durum tespiti ve plan yapmaya karar verdi.
soluklandıktan sonra, ne kadar uğraşsa
da hiçbir şey hatırlayamadı kadın, buraya
nasıl geldiğine, en son ne yaptığına,
Ağzından çıkan ilk iki kelime geldi aklına: Neredeyim
nerede olduğuna dair...
Üstündeki kıyafetler ve kolundaki ben?
Hakkında hiçbir bilgiye sahip olmadığı bir yerdeydi.
saatten başka insan yapımı hiçbir şey yoktu etrafta. “Dünya’nın herhangi bir yeri olabilir burası!” diye
Heyecanla ceplerini karıştırdı bir bilgi bulmak düşündü. Sonra “Hayır! Herhangi bir yer olamaz!” dedi
umuduyla. Maalesef cepleri boştu. ve “Kutuplar değil en azından” diye ekledi gülerek.
Yürümeye başladı; nereye veya neden yürüdüğünü “Sherlock’culuk oynayacağız anlaşılan” diye düşündü.
bilmeden. Yürüdü; sahil boyu... “O zaman zihnimin keskin olması, bunun için de haliyle
önce temel ihtiyaçları gidermem lazım.” diyerek
Yürüdü sahil boyu bir süre. Etrafta kimse yoktu. yaklaşan geceyi geçireceği bir yer, su ve yiyecek
“Klasik! Klişe! Issız ada!” diye haykırdı kumları bulmaya koyuldu.
tekmelerken.
NYX
164
