Page 298 - NYXmag_SAYI_009

Japonya'dan

bir sinema

başyapıtı:

Nuh’un DRIVE

Gemisi MY CAR

Zamanın tufanından

geriye kalan filmler,
müzikler, şiirler

NUH CEBECİ anatseverler iyi bilirler: Duygularınızı ayağa
kaldıran, sizi gerçekten çok etkileyen iyi bir film
[email protected] izlediğinizde, nefis bir roman okuduğunuzda
bir süre onunla yaşarsınız… ve sadece duygusal
etkilenmenin ötesinde, ‘bir sanat eseri’
olarak ‘ne anlatıldığının’ yanında bir de ‘nasıl
S anlatıldığını’ da puzzle’ın parçalarını bir araya
getirir gibi çözmeye çalışırsınız; ve asıl keyif de burada
başlar zaten. Sürekli kafanızı kurcalarsınız, düşündükçe yeni
anlamlar bulur sevinirsiniz, kendi yorumlarınız yetmezse,
o eserle ilgili aktif okuma yaparak sağda solda bulduğunuz
yorumları okur, daha da derinlere gidersiniz ve bazı
şeyleri daha çok netleştirirsiniz… İşte sanatın, edebiyatın,
sinemanın, müziğin gücü de zaten burada yatar. Çoğumuz
zaten birer ‘kültür tüketicisi’yiz, ne zaman ki bu tüketimin
üzerine aktif olarak bir şeyler koyarız yani ‘üretmeye
başlarız’, işte o zaman sanat görevini yapmış olur bana
kalırsa… Yoksa sadece ‘hoş ve boş vakit geçirme’den ibaret
kalan bir edimden öteye geçemez…

Bütün bunları niye söyledim… Japon yönetmen Ryusuke
Hamaguchi'nin, ülkemizde de çok sevilen Japon yazar Haruki
Murakami'nin 2014 yılında yazdığı Men Without Women
(Kadınsız Erkekler) adlı kısa öyküsünden uyarlayarak
senaryosunu yazdığı ve yönettiği Drive My Car adlı filmini
biraz geç de olsa izledim ve günlerdir bu filmle yatıp
kalkıyorum… Filmin, En İyi Yabancı Film Oscar’ı, Cannes’da
En İyi Senaryo Ödülü de dahil olmak üzere bu seneyi çok
bereketli geçirdiğini de ekleyelim.

NYX
298